W krajach arabskich wykonywanie tłumaczeń zostało rozpowszechnione w czasach panowania Abbasydów Al-Ma'mun (ok. I w.). Na początku zaczęto tłumaczyć książki i inne dzieła naukowe z języka greckiego i perskiego. Tłumaczono głównie medycynę, astronomię, matematykę i filozofię. Dzięki temu poszerzono wiedzę w krajach arabskich i rozpowszechniono tym samym tłumaczenia. Coraz więcej osób zaczęło się zajmować wykonywaniem tłumaczeń, jednak do tej pory nie zostały sporządzone żadne dokumenty państwowe, które określałyby m.in. kto może wykonywać zawód tłumacza, bądź stawki opłat, jakie może pobierać tłumacz za wykonaną pracę. W kwestii opłat panuje bardzo szeroka rozbieżność w cenach, ponieważ każdy tłumacz sam wycenia swoją pracę.
Nagroda za najlepsze tłumaczenie
W niektórych krajach arabskich są nawet oferowane nagrody pieniężne za najlepsze tłumaczenie. Ma to na celu mobilizację tłumaczy do pogłębiania ich wiedzy i znajomości języków oraz do wykonywania jak najdokładniejszych tłumaczeń.
Kto może być tłumaczem?
W tym momencie każdy może założyć biuro tłumacza i taka osoba sama wyznacza stawki za tłumaczenia, które obowiązują w jego biurze. Nie istnieje również zawód tłumacza przysięgłego, więc wszystkie tłumaczenia, które są wykonywane na terenie krajów arabskich są tłumaczeniami zwykłymi.
Jest to dosyć dziwna sytuacja, zwracając uwagę na to, że w krajach arabskich jest ogromne zainteresowanie i zapotrzebowanie na tłumaczenia. Są to zarówno akty małżeńskie, akty urodzenia, dyplomy oraz najczęściej świadectwa ukończenia szkoły, które są niezbędne dla osób, które chcą studiować na zagranicznych uczelniach.
Podział tłumaczeń
W krajach arabskich podział tłumaczeń wygląda nieco inaczej niż w Europie, a mówiąc dokładniej jest bardziej rozbudowany. To, co się powiela, to oczywiście tłumaczenie pisemne oraz ustne (konsekutywne i symultaniczne).
Natomiast tłumaczenia, z którymi rzadko spotkamy się w Europie, to tłumaczenie w tym samym języku, tłumaczenie na inny język oraz tłumaczenie znaków. Już tłumaczę, o co chodzi. Tłumaczenie w tym samym języku to zazwyczaj przekazanie głównej myśli, lecz bardziej ogólnikowo, nie zagłębiając się w szczegóły. Chodzi o to, by nie tłumaczyć dokładnie słowa, po słowie każdej linijki tekstu, lecz jedynie streścić zawartość dokumentu. Kolejne, czyli tłumaczenie na inny język, jest niespotykane dlatego, że jest to tłumaczenie dokumentu/tekstu w pewnym slangu. Tłumacz musi w umiejętny sposób dobierać słownictwo, które będzie odpowiednie dla danej grupy odbiorców dokumentu. Ostatnie z wymienionych, to tłumaczenie znaków, które polega na opisie tego, co jest przedstawione w formie graficznej. Wiadomo, że każdy tłumacz przysięgły, np. w Polsce przy tłumaczeniu wykonuje również tłumaczenie pieczęci, która również jest znakiem graficznym. Tłumacz przysięgły opisuje jej kształt, kolor oraz wszystko to, co znajduje się wewnątrz niej. W krajach arabskich jest to jednak wyszczególnione jako oddzielny typ tłumaczeń, które są tam wykonywane.
Wiarygodność tłumaczenia wykonanego w krajach arabskich
Niestety tłumaczenia wykonane na terenie krajów arabskojęzycznych nie zostaną uznane w Polsce z tego względu, że wszystkie przetłumaczone dokumenty, które są przedstawiane w urzędach lub innych instytucjach, muszą posiadać pieczęć tłumacza przysięgłego, która potwierdza, że dokument został prawidłowo przetłumaczony. Pod tym względem Polska jest bardzo restrykcyjnym krajem. Kolejnym powodem, dla którego tłumaczenie wykonane w krajach arabskich nie zostanie uznane w Polsce jest to, że tłumacze przysięgli na terenie naszego kraju muszą zdać egzamin, uprawniający do uzyskania prawa do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego. Więcej wytycznych, które muszą być spełnione przed otrzymaniem uprawnień można znaleźć w artykule Jak zostać tłumaczem przysięgłym języka arabskiego